Bij het zien van een boktor gaan bij sommige mensen de alarmbellen af. Visioenen van doorgezakte dakbalken in een monumentaal gebouw, onverwachts door de antieke stoel van oma zakken of een onbetrouwbare bruggetje over het water.
Aan het begin van de zeventiger jaren heb ik nog met de hand koeien gemolken. ’s Ochtends of ’s avonds zat ik dan in de wei een emmer van 15 liter vol te melken.
Mijn vrouw is in augustus jarig. Fijn voor haar, maar als we haar verjaardag in de tuin willen vieren, is de kans groot dat tijdens het nuttigen van allerlei lekkers er vervelende wespen langskomen.
De laatste tijd hoor je regelmatig verhalen dat het met allerlei insecten niet goed gaat. Zo zijn er verschillende bijensoorten die het lastig hebben en op sommige locaties zijn driekwart van de insecten zelfs verdwenen. Gelukkig zijn er uitzonderingen.
Al meer dan een halve eeuw ben ik vogelaar, daar was ik voor mijn studie biologie al mee begonnen. Nu zou je kunnen denken dat ik mij tijdens mijn studie voornamelijk op vogels zou richten. Echter dat is niet het geval geweest.
Lezers van deze column zullen wellicht weten dat ik al jaren actief ben in het Dwingelderveld. Dit grootste natte heidegebied van West-Europa komt regelmatig in mijn teksten langs.
Voor een nieuw onderwerp voor Stukje Natuur wijk ik de laatste tijd steeds vaker uit naar de social media op het internet. Sinds het begin van de Koegang in 2005 loopt het aantal onderwerpen al tegen de vierhonderd. De meest gebruikelijke onderwerpen zijn zo langzamerhand dus wel voorbijgekomen.
De volgende passage komt uit mijn boek “Mijn vogels, belevenissen van een vogelaar” en gaat over een reis naar Ontario in 2012.
Volgens mij zijn er genoeg lezers die op hun toilet een of meerdere boekjes hebben liggen. Het zou mij niet verbazen. Natuurlijk liggen er geen romans, want dan bezet je de wc veel te lang.
Het zou vreemd zijn als iemand nog nooit een blauwe reiger gezien heeft. Alhoewel blauw is hij niet echt, ik houd het meer op grijs.
Elk jaar komen er wel bijzondere vogels in ons land langs. Kleine vogels zijn wat moeilijker te vinden dan de grote exemplaren. Gelukkig zijn er tegenwoordig handige app’s om je te helpen.
In de jaren tachtig van de vorige eeuw heb ik een periode op het Instituut voor Plantenziektenkundig Onderzoek in Wageningen gewerkt. Ik deed daar onderzoek naar de resistentie van sla tegen bladluizen.
Bij sommige mensen gaan de alarmbellen af als de naam boktor valt. Deze insecten staan immers bekend om de schade die ze kunnen aanrichten aan het hout in gebouwen. Vooral oude, monumentale gebouwen zijn vatbaar voor deze kevers.
"Altijd leuk om de roodstip te zien”. Dat schrijft fotograaf Bruinekikker op de website van Vroege Vogels. Op deze website kunnen bezoekers hun natuurfoto’s plaatsen en deze fotograaf heeft er enkele tientallen staan.
Alsof er nog niet genoeg te doen is over de komst van de wolf, dient er zich een volgende nieuwkomer in ons land aan. Daar komt bij dat hij veel op de wolf lijkt, alleen is hij een slagje kleiner.
De laatste jaren hoor je steeds vaker dat tijdens nachtelijke uren de bekabeling rond een motor van een auto vernield is. Het zijn geen kwajongensstreken maar vrijwel altijd het werk van een steenmarter.
Charles Darwin is onlosmakelijk verbonden aan de evolutietheorie. Zijn boek “On the Origen of Species” behoort tot de standaardboeken in de biologie. Echter weinig mensen zullen weten dat hij een boek geschreven heeft over regenwormen. De titel luidt: “The Formation of Vegetable Mould Through the Action of Worms”. Het is een in 1881 verschenen, nadat hij er ruim veertig jaar aan had gewerkt.
Het zal de regelmatige lezer van Stukje Natuur niet zijn ontgaan dat ik een paar jaar geleden een boek over mijn hobby als vogelaar heb geschreven. De laatste tijd komen zelfs korte delen uit dit boek in deze rubriek aan bod.
Onlangs bezocht ik een goede vriend in Wageningen-Hoog. Hij was vele jaren geleden mijn begeleider op het Instituut voor Plantenziektenkundig Onderzoek in Wageningen. Na mijn vertrek aldaar hebben we altijd een uitstekend contact onderhouden. Onder het genot van een mok thee met een sprits kwam op gegeven moment een oud boek ter sprake die hij in zijn omvangrijke boekenkast had staan.
Sinds enkele jaren ben ik actief in de Dassenwerkgroep Zuid-Drenthe. Deze groep is opgericht omdat het jaren erg slecht ging met het aantal dassen. De werkzaamheden voor deze groep bestaan daarom uit het opzoeken van nieuwe dassenburchten, het controleren op mogelijke verstoringen bij een dassenburcht en het bepalen hoeveel jongen er per dassenburcht groot gebracht zijn.