Jaarlijks komen in ons land opmerkelijke vogels langs. Op de Lemelerberg was in 2021 wekenlang een lammergier te zien. Deze grote aaseter met een spanwijdte van twee en een halve meter komt normaal in de Alpen en de Pyreneeën voor.
Een mopje moet kunnen op z’n tijd, ook al is het enigszins gewaagd. Eentje uit de oude doos. Komt er een man bij de drogist en vraagt om een onsje mierentietjes. De drogist geeft als antwoord dat die niet bestaan.
De volgende passage komt uit mijn boek “Mijn vogels, belevenissen van een vogelaar” en gaat over de kerkuil in 1994. In dat jaar ben ik vanwege het werk van mijn vrouw verhuisd naar Wigan in het noordwesten van Engeland.
Een wandeling door de natuur is voor veel personen een aangenaam tijdverdrijf. Ook nog eens gezond, de frisse lucht doet vaak wonderen. Eenmaal in het veld is er natuurlijk van alles te zien en waar te nemen.
Iedereen is wel bekend met de huisvlieg, vooral als deze irritant bij jouw maaltijd rondvliegt. Groot is dit insect niet, amper een centimeter lang. Nu bestaat er een familielid van de huisvlieg die veel groter is.
Het Nederlandse volk staat bekend als netjes. Kijk in een willekeurige tuin en je zult zien dat alles keurig aangeharkt is. Regelmatig grasmaaien of harken en in de herfst komt de bladblazer tevoorschijn. Immers al die gevallen blaadjes zijn toch niet om aan te zien.
Op de gele kentekenplaten van Nederlandse voertuigen staan alleen cijfers en letters. Het zijn uitsluitend medeklinkers en gevoelige afkortingen komen niet voor. Tijdens mijn werkbare leven zat ik regelmatig in de auto. Om mijn reistijd enigszins aangenamer te maken, probeerde ik van een kenteken een bestaand woord te maken door uitsluitend klinkers toe te voegen. Bijvoorbeeld van het kenteken P-345-RD kun je paard of periode maken.
In mijn tuin staat al ruim een kwart eeuw een tijmtafel. Zelf gemaakt van stukken hout, overgebleven bij de constructie van een vlonderpad. Vier dikke palen gebruikte ik voor de tafelpoten, de lengtebalken als de tafelrand en de vlonderplanken als het tafelblad.
Het zal je mogelijk niet ontgaan zijn dat de laatste tijd er op social media berichten verschijnen van personen die ontstemt zijn over grootschalige boskap.
Tegenwoordig hoor je nog wel eens dat er te veel eksters zouden zijn. Maar is dat wel zo? Uit gegevens van de Stichting Ornithologisch Veldonderzoek Nederland (Sovon) blijkt dat de ekster de laatste 40 jaar met ongeveer 40% is afgenomen.
Met een hond als huisdier ben je veroordeeld tot een dagelijkse wandeling. Mocht je een gruwelijke hekel aan wandelen hebben, zul je geen hond als huisdier hebben aangeschaft. Andersom betekent het niet dat als je graag wandelt, dat je dan een hond zou moeten aanschaffen.
Op de zondagmorgen luister ik regelmatig naar Vroege Vogels op Radio1, soms terwijl ik nog in bed lig. Ik dien immers wel een beetje op de hoogte te blijven wat er in de natuur zoal speelt. Als bijkomend voordeel kan er iets voorbijkomen, dat ik kan gebruiken als een onderwerp voor mijn column.
Toen ik nog studeerde in de jaren zeventig en tachtig, was het niet ongewoon dat je langs de weg stond te liften om met een tas vol wasgoed huiswaarts te keren. Er was altijd wel iemand die zijn vervoermiddel beschikbaar stelde voor de thuisreis. Nu zie ik tegenwoordig niet meer zoveel lifters langs de weg.
Sinds twee jaar heb ik een labradoodle, een schat van een beest. Maar het blijft wel een huisdier, op een voetstuk zetten doe ik haar niet. In andere landen zijn er wel (huis)dieren die op een voetstuk staan. Zo beschouwen bewoners in India de koe als heilig dier en in Thailand is die eer voorbehouden aan de olifant.
Om van de natuur te genieten zul je naar buiten moeten. Wandelschoenen aan, verrekijker mee en op pad. Binnen valt er namelijk niet zoveel te genieten. Je zou eventueel zo’n prachtig natuurprogramma op tv kunnen bekijken van David Attenborough. Hij heeft er genoeg gemaakt.