Ik heb wat met bomen. Soms zaag ik er eentje om, regelmatig gebruik ik het hout om een meubel te maken of om de resten van een houtzagerij in mijn speksteenkachel op te stoken. Maar het meest interessant aan bomen vind ik om ze vanuit zaad, noot of als zaailing op te kweken.
Op onbewolkte nachten, bij voorkeur in de winter, staat er een rijke schare aan sterren aan het firmament. Regelmatig beweegt de Maan zich door dit spektakel en sommige planeten zijn op gezette tijden relatief goed waarneembaar, zoals Jupiter, Saturnus, Venus en Mars. Overdag staan er evengoed sterren aan de hemel, maar omdat onze ster, beter bekend als de Zon, dermate krachtig schijnt, is de rest niet te zien.
Zodra de bomen hun bladeren laten vallen, weet je dat de winter op komst is. Naast de vallende bladeren komen er grote groepen ganzen in V-vorm aangevlogen en zijn die vervelende limonadewespen gelukkig verdwenen. Trouwens buiten op een terras zitten is er ook niet meer bij. Er zijn natuurlijk allerlei andere indicaties voor de nadere koude periode, daar zou je een boek over kunnen schrijven, maar daar is hier geen ruimte voor.