Boommarter

Ik kan het weten, want toen ik ooit eens de buurman van mijn dochter vroeg of hij zijn auto wilde wegzetten in verband met een verhuizing, stoof bij het starten een steenmarter onder zijn auto vandaan. Daarnaast was mijn eigen auto ook een slachtoffer.

Nu heeft de steenmarter een “broertje”, die tot op heden dergelijke fratsen niet uithaalt. Het is de boommarter en zoals zijn naam al doet vermoeden, leeft dit zoogdier voornamelijk in bosrijke gebieden. Denk bijvoorbeeld aan de Hoge Veluwe en het Drents-Friese Wold. Aangezien de boommarter aan een geleidelijke opmars bezig is, zijn er steeds meer (bos)gebieden waar deze goede klimmer zich vertoont.

Hoewel de boommarter een voorkeur voor bosrijk gebieden heeft, blijkt dat hij in sommige natte gebieden ook zijn weg weet te vinden. Tijdens een lezing over het Nationaal Park Weerribben-Wieden bleek dat hij zich in de moerasbossen regelmatig liet zien. In eerste instantie werd gedacht aan de steenmarter, maar na bestudering van beelden van cameravallen bleek het toch om de boommarter te gaan. Hij vertoonde zelfs een soortgelijk gedrag als de steenmarter en het bleek dat hij goed kan zwemmen.

De reden van deze “vergissing” ligt in het feit dat de boommarter qua gedrag, grootte, vorm en kleur grote gelijkenis vertoont met de steenmarter. Beide zijn ongeveer driekwart meter lang, inclusief hun pluimstaart. Ze hebben korte poten, een bruine vacht en een opvallende gele of witte bef. Hoe kun je ze dan in het veld uit elkaar houden?

Je zou op de oren kunnen letten. Die van de boommarter zijn relatief groot en tussen die twee oren is qua ruimte nauwelijks plek voor een denkbeeldig derde oor. Die van de steenmarter zijn kleiner, staan verder uit elkaar en er kan met gemak een denkbeeldig derde oor tussen. Daarnaast is de neusspiegel een goed vergelijkingsobject. Dat is het voorste, onbehaarde, vochtige deel van de neus waarin de neusgaten liggen. Bij de boommarter is die donkerkleurig, terwijl die bij steenmarters bleek tot vleeskleurig is.

Echter de kleur van de ondervacht levert het meest betrouwbare of standvastige onderscheidingskenmerk. Bij de boommarter is die grijs-bruinig, bij de steenmarter (fel)wit tot grijswit. Dit kenmerk heeft echter wel een groot nadeel, je moet het beest wel in handen hebben. Immers met een cameraval of met een verrekijker is dit kenmerk niet te zien. Levend zal het dus niet lukken, maar bij een verkeersslachtoffer is dat wel te beoordelen.

De boommarter is een bijzonder lenig dier en kan uitstekend klimmen. Hij kan zich, mede dankzij zijn lange pluimvormige staart, met het grootste gemak en met hoge snelheid in boomkruinen verplaatsen. Dankzij een speciaal heupgewricht is hij perfect in staat om zelfs via een boomstam naar beneden te lopen. Hij is het enige zoogdier dat in staat is een eekhoorn door de boomkruinen te achtervolgen en te vangen. Hierbij kan hij meterslange luchtsprongen maken en landt bij een val altijd op z’n poten.